Εφηβεία... μια δύσκολη υπόθεση

Πολλοί γονείς μας ρωτούν:

• Παρατηρώ έντονες αλλαγές στην συμπεριφορά του γιου μου τους τελευταίους μήνες.  Συχνά θυμώνει μαζί μας, παραμελεί τον εαυτό του, μένει άυπνος σχεδόν όλη νύχτα και  μιλά διαρκώς για τον θάνατο. Φαίνεται συνεχώς θλιμμένος και δεν έχει καθόλου φίλους. Υποπτεύομαι ότι σκέφτεται να αυτοκτονήσει, πως να τον βοηθήσω? Παύλος, 45 ετών.
• Η κόρη μου θέλει να γίνει χορεύτρια. Ενδιαφέρεται πολύ για το σώμα της και την εμφάνισή της. Βρίσκεται μονίμως σε δίαιτα. Τελευταία, όμως, έχει χάσει πολύ βάρος. Ο γιατρός είπε ότι χρειάζεται να προσέξει την διατροφή της.  Η ίδια όμως πιστεύει ότι χρειάζεται να χάσει και άλλα κιλά. Φοβάμαι ότι πάσχει απο ανορεξία. Πως να το αντιμετωπίσω? Νίκη, 39 ετών.
• Έχω δυο κόρες. Η μία είναι 15 χρονών και η άλλη 17. Ενώ η μεγάλη μου κόρη είναι πολυ δυναμική και κοινωνική, η μικρή έχει πολύ χαμηλή αυτοπεποίθηση. Δεν βγαίνει σχεδόν ποτέ και δυσκολεύεται να κάνει φίλους. Είναι πολύ ντροπαλή, γεγονός που εντείνεται και από το γεγονός ότι έχει έντονο πρόβλημα ακμής.  Πως να την βοηθήσω να το ξεπεράσει? Βασίλης, 40 ετών.
• Το παιδί μου εξαφανίζεται για μέρες απο το σπίτι και περνά τον χρόνο του με παρέες που δεν γνωρίζω. Πολλές φορές  δεν πηγαίνει καν στο σχολείο και η συμπεριφορά του έχει αλλάξει δραματικά. Οι βαθμοί του έχουν πέσει ενώ ποτέ δεν κάθεται να διαβάσει.  Προσπάθησα να συζητήσω μαζί του αλλά γίνεται επιθετικός. Έμαθα ότι κάποιοι από τους φίλους του παίρνουν ναρκωτικά. Ανησυχώ μηπως μπλέξει και ο ίδιος. Όλες μου οι προσπάθειες όμως έχουν πέσει στο κενό. Τι να κάνω? Μαρία, 43 ετών.
• Έχω μια κόρη 16 χρονών. Της άρεσε ένα παιδί στην ηλικία της απο την γειτονιά. Για κάποιο καιρό τα πηγαίναν καλά αλλά μετά της ζήτησε να χωρίσουν. Από τότε κλείνεται όλη ημέρα στο σπίτι και κλαίει πολύ συχνά. Οι συζητήσεις μας δεν έχουν φέρει κανένα αποτέλεσμα. Τι να κάνω για να την βοηθήσω? Γιώργος, 42 ετών.

Και όμως υπάρχει λύση. Ελάτε να την βρούμε μαζί.